Week 6: Happy Labor Holiday!

Met de eerste volle collegeweek voor de boeg, drong het langzaam tot me door dat de vakantie nu toch echt voorbij was. Best even switchen, zeker na zo’n leuk studieloos weekend. Het was me vorige week echter al wel duidelijk geworden dat het tempo hier hoog ligt en er veel meer van je wordt verwacht dan ik uit Nederland ken. Voor vrijwel elke bijeenkomst van elk vak moet ik iets van een opdracht inleveren. Zo had ik direct al een hele rits deadlines te pakken, voor ik het wist stond er letterlijk voor elke dag een roze balkje in mijn agenda (mijn deadline/tentamen-codering, lekker nerdy I know).

Gelukkig had ik tussendoor ook genoeg leuks op het programma staan (rood gemarkeerd in mijn agenda). Op maandagmiddag ging ik wat drinken met Pelle bij Caffe Strada op Bancroft Ave, de straat die de zuidkant van de campus vormt. Strada is een van de weinige cafeetjes met een terras buiten. Toch enigszins hilarisch dat wij in Nederland op elk vrij stukje straat of plein in de stad een terras planten, terwijl het vrij zelden lekker terrassenweer is, en hier elke dag de zon schijnt maar je echt moet zoeken naar een plekje buiten. Pelle is een Nederlandse student uit Amsterdam die hier zijn masterthesis schrijft. Ik had hem ontmoet tijdens de introductiedag, toen hij me aansprak terwijl ik met een paar andere internationals in gesprek was, met “Do I hear a Dutch accent?” Hmm, auw, beetje jammer dat dit nog zo goed te horen is...

Op dinsdag had ik het introductiecollege van het vierde vak dat ik wilde volgen, Social Data Revolution. Ik had er al een beetje een twijfelachtig voorgevoel over toen ik de promovideo had gezien, en helaas werd dat gevoel bevestigd zodra ik het lokaal binnenkwam. Eigenlijk zegt het feit dat de docent een promovideo (met zichzelf) had gemaakt en dat hij voor het college ook een filmploeg had ingeschakeld om alles op te nemen al genoeg, wat een figuur! (bij interesse, ter illustratie: www.sdr2016.com). Het onderwerp van het vak, de ontwikkeling en invloed van social data, vind ik erg interessant, maar hoe hij het bracht viel er weinig van te leren. Hm, dilemma. Gelukkig had ik het vak over Entrepreneurship, eveneens een 2-punts vak (ik moet verplicht op 12 uitkomen, puzzelpuzzel) op donderdag nog open laten staan. Nu moest ik kiezen tussen ofwel heel makkelijk mijn punten binnenhalen en meer tijd overhouden voor rondkijken, maar zonder plezier; of flink aan de bak voor dit intensieve alternatief, wat totaal buiten mijn comfortzone ligt maar waar ik wel erg enthousiast vandaan kwam vorige week. Na wat twijfelen en met een paar medestudenten gesproken te hebben, besloot ik toch voor de laatste optie te gaan. Ik ben toch niet voor niets op Berkeley, dan wil ik wat leren ook! Plus, als er een plek is waar ik veel op kan steken over start-ups, is het wel de Bay Area...

Elke dinsdag- en woensdagmiddag is er van drie tot vier uur de UC Berkeley Coffee Break, een laagdrempelige mogelijkheid om nog wat meer internationale studenten te ontmoeten. Deze week wilde ik dat wel eens uitproberen, dus samen met Julian ging ik woensdag naar Julie’s Cafe. Toch leuk om weer nieuwe mensen te spreken, met weer andere nationaliteiten en achtergronden. Vervolgens gingen we naar Calapalooza, een event op de campus waarop ditmaal alle studentengroepen zich presenteren, waaronder de fraternities en sororities (het Amerikaanse equivalent van de Nederlandse studentenverenigingen), sportclubs, en hobby- en vrijwilligersverenigingen, soms met wel erg specifieke doelen. Zo is er bijvoorbeeld BBP, Berkeley Bloodpressure Project om te voorzien in voldoende bloeddrukmetingen in de Berkeley gemeenschap, en FeelGood die hongersnood proberen uit te roeien met grilled cheese sandwiches. Het is hier erg belangrijk om vrijwilligerswerk op je CV te hebben, dat werd goed duidelijk.

Aan het einde van het college van Sensors, Human, Data, Apps donderdag mochten we ons uitleven op de ‘Device Lending Library’ van ISchool, oftewel de meest nieuwe gadgets meenemen om thuis mee te spelen. Ik legde beslag op een Google Glass, ben heel benieuwd om die binnenkort eens uit te proberen! Er was ook een NarratorClip, een cameraatje die je op je kleding kunt vastklemmen en die dan elke zoveel tijd een foto maakt. Ik had zoiets alleen maar gelezen in The Circle van Dave Eggers en er niet bij stil gestaan dat dit mogelijk al bestaat. Hoewel het me ergens wel chill lijkt om bijvoorbeeld tijdens een hike alle mooie plaatjes automatisch vast te leggen, vind ik het ook een beetje creepy dus heb hem toch maar laten liggen...

Die avond ging ik voor het eerst uit eten in Berkeley, ter ere van de 21ste verjaardag van Ann-Sophie. ‘Turning 21’ is hier wel een ding, omdat je dan eindelijk mag drinken en de clubs en cafés in mag. We gingen naar La Note, een gezellig Frans restaurantje op Shattuck Ave. Vrijdag moest ik weer vroeg op de campus zijn voor Web Architecture, waar ik mijn eerste websiteje in elkaar knutselde. Stiekem geniet ik zo van dat geklooi met codes!

Aan het einde van de middag reed ik naar het huis van ‘de Duitsers’. Ik noem ze zo omdat ze allen in München studeren en via hetzelfde programma hier zijn, maar eigenlijk zijn er maar twee Duits, de ander is een Italiaan en de vierde een Fin. Maar goed, ze spreken Duits dus voor het gemak hou ik het maar daarop. Samen met de Zweden Johannes en Michael gingen we wederom aan de bbq. Een supergezellige avond, wat nog verder versterkt werd door het spelen van stack-up, een Amerikaans drankspelletje met de welbekende red cups. Uiteindelijk sloten we af met een dansje in Kip’s, waar ik me verbaasd heb over de opdringerigheid van de Amerikaanse dames, die werkelijk op ons afsprongen (mij als meisje lieten ze met rust gelukkig).

Het was behoorlijk laat/vroeg geworden, maar gelukkig hoefde ik zaterdag helemaal niets, dus lekker een studie- en schoonmaak-brak-dag. Het is maandag Labor Day, oftewel een lang weekend vrij (de Amerikanen noemen het meteen optimistisch Labor Holiday, waaraan ze elkaar ook al vanaf donderdag bij iedere mogelijke gelegenheid aan herinneren: Happy Labor Holiday!). Dit betekent ook een massale uittocht naar alle stranden en national parks. Ik ben heel blij dat ik al zoveel gezien heb hier in de omgeving, daardoor is er wat minder urgentie om precies nu rond te moeten reizen en kan ik lekker in een rustiger weekend gaan.

Zondag gingen we echter wel de natuur in voor een hike. Met dezelfde groep als bij de bbq vrijdagavond vertrokken we al vroeg vanuit Berkeley richting Muir Woods om de ergste Labor Day-drukte voor te zijn. Zonder enig oponthoud kwamen we aan bij het park en we begonnen net te denken dat de waarschuwingen zwaar overdreven waren, toen we ineens in een schrikbarend lange file van parkeerplaatszoekers terecht kwamen. Uiteindelijk vonden we 2 kilometer verderop eindelijk een plaatsje. Gelukkig bleek veruit het grootste deel van de bezoekers op de geplaveide paadjes rondom het bezoekerscentrum te blijven. Wij gingen daarentegen voor de Dipsea Trail, die ons via vele heuvels door het hele park naar Stinston Beach bracht. De route was prachtig, een bijzondere afwisseling van bos met gigantische Redwood trees en schitterende uitzichten op de Pacific Ocean na elke klim. Het was lekker zonnig, dus aangekomen bij Stinston Beach hielden we een lange lunch-en-chill break. Vervolgens keerden we terug via de Matt Davis, Bootjack en onbedoeld ook de Ben Johnson Trail (kleine detour, oeps). Eenmaal terug bij onze auto’s stonden de verschillende trackingdevices (je bent met tech-studenten op pad of niet!) op 27 kilometer. Wow! Niet gek dat mijn beentjes het wel genoeg vonden dus... Wat een geslaagd weekend weer! Maar ook best fijn om maandag nog een dagje vrij te zijn. Happy Labor Holiday!