Week 21: Happy Holidays!

Op maandagochtend zat iedereen stipt om 9 uur klaar in de twee collegezalen van South Hall (in tegenstelling tot normaal wanneer we college hebben, no ‘Berkeley-time’ today..), klaar om het final exam van Information Organization & Retrieval erdoorheen te knallen. Drie uur zwoegen later zat het erop, weer een vak afgerond! Reden voor een gezamenlijk feestmomentje, dus gingen we met een grote groep MIMS’ers naar pizzeria La Val’s aan de noordzijde van de campus. Hierbij was enige referentie naar het tentamen nadrukkelijk verboden, klaar is klaar en vooral tijd om daar erg van te genieten. In de middag leverde ik ook ons report in van het project voor Sensors, waarover ik vorige week schreef. Daarmee was het semester voor mij officieel afgerond, klaar, finito! Er waren duidelijk meer mensen met een chillbehoefte, dus aan het begin van de avond nestelden we ons met een hoop chips, pretzels en wijn in de lounge voor een slechte-kerstfilm-avond. Erg fijn om even geheel hersenloos onderuit te hangen.

Hoewel de eerste (voornamelijk Indiase) MIMS’ers die dinsdag direct naar huis vlogen, waren er gelukkig ook nog veel mensen die pas eind van de week vertrokken. Dit resulteerde in allerlei initiatieven om leuke dingen te doen. Op dinsdagmiddag gingen we richting ‘Big C’, wat vrij letterlijk een grote C is op de heuvel boven de campus. Vanaf dat punt heb je heel mooi uitzicht over de campus en de baai, dus dat leek ons wel een mooie plek om even stil te staan bij het afgelopen semester. Oke, daar kwam natuurlijk niet zoveel van terecht, maar het was wel een mooie wandeling, met als hoogtepunt de grote schommel onderweg, die al heen en weer schommelend prachtig uitzicht geeft op San Francisco. Instant happiness!

We hadden de wandelsmaak te pakken, want woensdag werd het idee geopperd om opnieuw de Berkeley Hills in te gaan, dit keer voor een rondje over de Fire Trails. Ik ben hier zelf in mijn allereerste week tijdens mijn verkenningsrondes eens heengelopen. Heel grappig om daar nu 4 maanden later weer terug te komen, lijkt alweer een eeuwigheid geleden! Een ander groot verschil was dat het toen midden in de zomer was en stikheet, terwijl er nu een herfstig miezerregentje naar beneden viel. Tijdens onze tocht veranderde dit miezeren echter langzamerhand in een daadwerkelijke bui, waardoor de paden in een modderglijbaan veranderden. Ik had gelukkig goede schoenen aan, maar voor Carina en Shannon resulteerde dit in hilarische glijpartijen. Uiteindelijk keerden we verkleumd maar helemaal melig weer terug. En daarna is het extra lekker om na een warme douche met een boek weg te kruipen in je chillpak!

Op donderdag moest ik mijn brein toch nog weer even in werking zetten, want ik had afgesproken met mijn professor John Chuang. Hier had ik al een aantal keer heel interessante gesprekken mee gevoerd, en dit was hierop geen uitzondering. Ondanks dat zijn agenda stampvol zit, stond ik pas na anderhalf uur weer buiten met een hoop nieuwe ideeën, en vooral vervuld van enthousiasme voor wat ik allemaal wil doen. Ook had hij me zijn nieuwe ‘speeltje’ te leen gegeven, een eye-tracker die geïntegreerd kan worden met Virtual Reality apparatuur. Ik zal de technische uitleg besparen, maar het is een gloednieuwe technologie die nog bijna nergens beschikbaar is, en hij leende het me zomaar uit! Je kan je voorstellen dat ik me erg vereerd voel, en komende weken mooi ga gebruiken om daar eens leuk mee te spelen. Hierna had ik afgesproken met Lucia, Anna en Ed bij Fieldwork Brewing & Co., een bierbrouwerij waar ze een café bij hebben geopend met allerlei soorten speciale bieren. Nee, ik drink nog steeds geen bier, maar ik ben altijd in voor een gezellig drankje en hou erg van de sfeer in dit soort ‘spots’. Enige puntje was wel dat de regen de hele dag in toenemende mate met bakken uit de lucht viel, wat de terugweg een interessant en vooral ontzettend nat avontuur maakte. Ik heb nog niet eerder meegemaakt dat straten totaal overstromen. Weer iets om toe te voegen aan mijn rijtje nieuwe ervaringen...

Een typische Berkeley-ervaring die nog op het lijstje ontbrak, was een diner bij Cheeseboard. Dit is een pizzeria op Shattuck waar mensen elke dag zowel voor lunch als diner in een lange rij staan. Ze hebben elke dag één soort, vegetarische, pizza en vrijwel iedereen die ik erover gehoord heb was zeer lovend. Tijd dus om dit fenomeen te onderzoeken. Maar dan wel in V.I.P.-stijl! Doordat een goede vriend van Nisha bij Cheeseboard werkt, hadden we een mooi tafeltje gekregen en konden we de line skippen. Ideaal! De pizza was, zeker in vergelijking met de doorsnee Amerikaanse pizza, erg smakelijk, al haalt het het voor mij toch niet bij de echte Italiaanse. Nadat we deze attractie ook weer af konden vinken, gingen we nog naar Nisha’s huis om de hoek voor een relaxte spelletjesavond.

Het was behoorlijk laat geworden, dus zaterdag lekker uitgeslapen om weer genoeg energie te hebben voor de leuke dag die ik voor de boeg had; Bibi zou overkomen uit San Francisco voor een exclusieve Berkeley-toer! Het was een prachtig zonnige dag, dus perfect om lekker rond te wandelen. En we hadden mazzel, er was een soort hippie-marktje op Telegraph Avenue met allerlei kraampjes vol met lokaal-geproduceerde-100%-natuurlijke-mentaalzuiverende-bio-organische producten. We waren erg onder de indruk van de kaarsenmaker die het voor elkaar had gekregen om de meest uiteenlopende geuren in zijn kaarsen te verwerken. Van standaard geuren als vanille en rozen, tot crème brulee en strawberry & cream, die werkelijk exact zo roken als het etiket beloofde. Na nog wat geslaagde kerstcadeau-aankopen kwamen we uit op de campus, waar ik Bibi rondleidde langs Lower en Upper Sproul Plaza, via Sather Gate richting de Campanile. Natuurlijk nam ik haar ook nog even naar binnen in South Hall. Stiekem voelt het toch best cool om casual mijn campuskaart langs de scanner te swipen en naar binnen te lopen in het gebouw waar Aziatische toeristen non-stop foto’s van aan het maken zijn (het is immers het oudste gebouw van UC Berkeley). Hierna vervolgden we onze weg langs de John Doe bibliotheek, onze ‘centrale’ bieb, en Memorial Glade, om uiteindelijk uit te komen op Shattuck Avenue. Daar warmden we even op met een theetje bij PIQ Bakery, om er na anderhalf uur gezellig kletsen achter te komen dat het ondertussen al donker was en dus hoog tijd voor ons laatste doel: de Berkeley Bowl. Die verkoopt namelijk Tony Chocolonely, Bibi’s favoriete chocola die in San Francisco niet te krijgen is. Flink inslaan dus! Een supergezellige dag!

Op zondag trok ik er weer op uit, dit keer samen met Johannes richting Tilden Regional Park. Hoewel dit slechts op 10 minuutjes rijden ligt, was ik erachter gekomen dat we hier nog helemaal niet waren geweest. Het was opnieuw superhelder weer, dus vanaf de trail hadden we prachtig uitzicht op San Francisco. Dat blijft toch genieten! Ondanks de zon was het behoorlijk fris, met hier en daar ijs op de grond (jaja, zelfs hier is er ’s nachts vorst aan de grond). Gelukkig waren we hierop voorbereid en warm aangekleed. Na een mooie hike lunchten we nog even samen in het I-House café om even door te nemen wat er nog voor Hawaï geregeld moest worden. Dat leek steeds zo ver weg, maar de tijd vliegt, over iets meer dan 2 weken is het al Aloha Hawaï!