Week 27: Let's hear it for New York! Pt. II

Volgens de voorspellingen zou het de hele maandag regenen, dus we hadden ons ingesteld op een dagje in de musea. Toen we opstonden bleek het echter droog, dus besloten we daar maar gebruik van te maken door ons programma te switchen en de metro te pakken naar Brooklyn. De sfeer en bouwstijl in deze wijk is weer heel anders, met mooie bakstenen rijtjeshuizen en trapjes naar de deuren in plaats van de enorme wolkenkrabbers in midtown Manhattan. Vanaf de Brooklyn Heights Promenade hadden we heel mooi uitzicht op lower Manhattan, waar we vervolgens heen liepen door de East River over te steken via de Brooklyn Bridge. De snijdende wind maakte het behoorlijk fris, dan merk ik toch dat ik dit jaar niet gewend ben geraakt aan temperaturen onder de 10 graden!

Hierna waren we dan ook wel toe aan een binnenactiviteit, dus besloten we Ground Zero te bezoeken met het 9/11 Memorial and Museum. Het memorial monument wordt gevormd door twee grote waterbakke die zijn gebouwd op de exacte locatie waar de Twin Towers stonden. Langs de muren valt vanaf de randen continu water naar beneden en in de relingen staan alle namen gegraveerd van de personen die zijn omgekomen bij de aanslag. Het museum bevat meerdere exposities, waarvan de belangrijkste de ‘Historical exhibition’ is. Deze volgt het verloop van alle gebeurtenissen op 11 september 2001. Sanne en ik vonden het erg indrukwekkend om alle foto’s, videofragmenten en getuigenissen te zien, te lezen en te horen. Hoewel ik een groot deel hiervan ooit wel eens eerder tegen ben gekomen, maakte het chronologisch doorlopen van de dag dat ik nu meer ‘beleefde’ hoe het geweest moest zijn. Ondanks dat blijft de omvang van de aanslag nauwelijks te bevatten, en vooral ook niet te begrijpen.

Het bezoek aan het museum was behoorlijk intens dus toen we het verlieten waren we hoog toe aan wat relaxen. Het was ondertussen ook begonnen met regenen, dus doken we even een Starbucks in voor een lekker kopje thee. Roy zou ons die avond eigenlijk meenemen in zijn auto voor een toer door New York by night, maar het weer was zo beroerd dat we daar toch maar vanaf zagen. Wel liet hij ons het dakterras van het appartementencomplex zien, waarvandaan je goed zicht had op het Empire State en Crysler Building. Sanne en ik speelden nog een potje tafeltennis in de “game room” terwijl Roy zich vermaakte bij de pooltafel en we liepen nog even langs de study room met grote sofa’s, een kleine gym en ... een dog spa! Hoe verzinnen ze het..

Het was duidelijk dat het de hele dinsdag flink zou blijven regenen, maar gelukkig hadden we ons programma zo ingedeeld dat we dit perfect konden gebruiken om de laatste twee musea van ons lijstje te bezoeken. We begonnen die ochtend bij het Metropolitan Museum of Art, kortweg het Met een gigantisch museum met een verzameling kunst van over de hele wereld. De collectie was veel te groot om allemaal te kunnen zien in één ochtend, dus beperkten we ons voornamelijk tot de Europese en Amerikaanse kunst. Heel tof om allerlei verschillende stromingen te zien, en achter elkaar kunstwerken tegen te komen van ‘grote namen’ als Rembrandt, Van Gogh en Monet. Hierna haalden we even een frisse neus tijdens het lopen naar het tweede museum van de dag; het Museum for Modern Art, ofwel het MoMa. Zoals de naam al zegt bestaat de collectie uit moderne kunst, waarbij we opnieuw werken tegenkwamen van Monet en Van Gogh, maar ook van Andy Warhol, Rothko en nog veel meer waar ik nog nooit van had gehoord. Wat we vooral leuk vonden was te ontdekken wat ons wel en niet aansprak, al was het doorgaans niet mogelijk uit te leggen waarom. Tof om dit museum ook gezien te hebben, al was het Met toch onze duidelijke favoriet.

Behoorlijk sufgemuseumd pakten we de subway (een New Yorker zal nooit het woord metro gebruiken) naar Union square in East village. Van New York kenners Nisha en Lucia had ik de tip gekregen om te gaan eten bij het Libanese restaurant Balade, dus we hadden besloten hierheen te gaan voor ons laatste New Yorkse avondmaal. Eerst dronken we echter nog een drankje bij Mr. Moustache, wat voor Sanne als echte Woudenberger even bijna als thuis voelde (ter informatie: dé stamkroeg van Woudenberg draagt de naam Moestas). Het eten bij Balade was heerlijk, de beste falafel en hummus die ik ooit geproefd heb! Hiermee zat onze laatste volledige dag in New York erop, maar gelukkig hadden we nog een highlight gepland staan voor de volgende ochtend; het bestijgen van Top of the Rock! Bovenop de Rockefeller Building is een observatiedeck gebouwd vanwaar je prachtig uitzicht hebt over Central Park aan de ene kant, en midtown en lower Manhattan met de Empire State Building en in de verte het One World Trade Center aan de andere kant. Na alle regen van de afgelopen twee dagen was het nu strakblauw en ontzettend helder, dus alles was supergoed te zien. Zeker een hoogtepunt!

Weer beneden namen we de subway naar het uiterste puntje van Manhattan om de ferry te nemen naar Staten Island. Deze ferry is eigenlijk bedoeld voor woon-werk verkeer tussen Manhattan en Staten Island, maar omdat hij vrij dicht langs het Vrijheidsbeeld komt (en ook nog gratis is), wordt hij veel gebruikt door toeristen. Zo ook door ons, en daarmee konden we eveneens de Statue of Liberty van ons lijstje afstrepen. Terug op het vaste land liepen we door Battery Park, de plek waar Nederlandse kolonisten in de 17e eeuw hun nederzetting stichtten. Aan het begin van Wall St. poseerden we nog even bij ‘the Charging Bull’, een groot beeld van een stier dat ooit als kerstcadeau aan de inwoners van New York geschonken is. Vanuit het financial district belandden we in Chinatown en vervolgens in Little Italy. Hier was het toch echt tijd om afscheid te nemen van Sanne, die al een paar uur eerder terug zou vliegen naar Nederland. Gek om zo midden op straat gedag te zeggen, maar het scheelde dat ik bijna terug ga en we elkaar dus al snel weer zullen zien.

Mijn vlucht zou pas om 8 uur vertrekken, dus ik had nog ruim tijd om op mijn gemakje rond te wandelen door Manhattan. Ik snuffelde wat rond in de vele winkeltjes van shopwijk SoHo, en proefde van de studentensfeer rondom Washington Square Park waar een groot deel van New York University gevestigd is. Bij Union Square liep ik nog tegen een leuke farmers market aan. Ik had veel meer tijd dan ik had verwacht (of Manhattan is kleiner dan ik dacht), dus kon ik zelfs nog langs de Flatiron building bij Madison Square. Sanne en ik waren hier steeds afbeeldingen van tegengekomen zonder dat we wisten wat en waar het was. Uiteindelijk wisten we het mysterie op te lossen, dus nu moest ik hier natuurlijk wel een foto van maken. Daarna was het voor mij toch ook tijd om richting vliegveld te gaan. Hiervoor pakte ik net als op de heenweg de E-lijn, met de verwachting netjes op Jamaica Station uit te komen om de AirTrain te pakken naar de terminal. Op de eindbestemming aangekomen bleek ik echter heel ergens anders te zijn, nog ver verwijderd van het vliegveld. Oeps.. Na een kort adrenaline-stress-momentje vond ik gelukkig een bus en een heel aardige vrouw die me verzekerde dat deze me naar het vliegveld en zelfs de juiste terminal zou brengen. Wel met een enorme omweg, maar ik had de mazzel dat mijn vlucht vertraagd was. Perfect op tijd kwam ik dus alsnog aan bij mijn gate. Pfiew!

Terug in Berkeley zaten de daaropvolgende dagen vol met leuke afspraken, waaronder een erg gezellige Thirsty Thursday, een zeer zonnige hike naar Big C op vrijdagochtend, en het terugkijken van Wie Is De Mol? met Pelle. Op zaterdagochtend stapte ik al vroeg in de auto bij Steve en Megan om samen met een groep MIMS’ers naar Sunnyvale te rijden voor een traditioneel South Indian breakfast. De South Bay heeft een heel grote Indiase community en hier is volgens de Indiërs onder ons dan ook écht authentiek Indiaas eten te vinden. Voor ik het wist stond de tafel vol met allerlei gerechtjes die ik nog nooit gezien, laat staan geproefd had; dosa (soort crépe van rijstmeel), idly (balletjes gestoomde rijstmeel en linzen), uppatham (pannenkoekje van rijstmeel), geserveerd met verschillende chutneys en sambar (linzensoep) om het in te dippen. Heel interessant om eens te ervaren hoe het ontbijt er in India uitziet. Lekker ook, maar toch best heftig op mijn Nederlandse boterham-met-pindakaas-maag...

Sinds ik terug ben uit New York is het heerlijk weer in Berkeley, in de zon voelt het zeker als 20 graden. Na het culinaire uitstapje kon ik het dus niet laten om lekker wat baantjes te trekken. Dat ga ik toch wel erg missen straks! Op zondagmiddag stond ik wederom aan de badrand, maar dit keer om Gabe, een mede-MIMS’er, wat tips te geven over zijn zwemtechniek. Ik heb nooit echt zwemtraining gegeven dus was een beetje onzeker of ik nuttige tips zou kunnen geven, maar blijkbaar steek je toch best wat op door zelf gezwommen te hebben; hij gaf in ieder geval aan erg geholpen te zijn. Daarbij vond ik het ook verrassend leuk om te doen. ’s Avonds kwam Pelle naar ons huis voor een uitgebreid huisdiner. Noemie, mijn Mexicaanse huisgenoot, wilde graag een keer enchiladas voor ons maken volgens haar grootmoeders recept. Dat is toch wel even anders dan de ‘Mexicaanse’ maaltijden die ik met pakjes taco-mix in elkaar knutsel! Van Pelle had ik al maanden een appeltaart te goed, dus dit was de perfecte gelegenheid om die belofte dan eindelijk in te lossen en het dessert te verzorgen. En met succes! Mmmm, een erg smakelijke en gezellige avond.

Nog 1,5 week in Amerika, flink gevuld met leuke uitstapjes, etentjes en borrels, maar het vertrek komt nu toch wel heel dichtbij...