Starting off - USA Roadtrip: week 1
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
15 Augustus 2016 | Verenigde Staten, San Francisco
In San Francisco konden we overnachten bij kennissen, wat heerlijk was na zo’n lange reis. Al viel de jetlag ons alles mee, maar daar zal de warme ontvangst met verzorgde maaltijd, lekkere douche en een groot bed vast en zeker flink aan bijgedragen hebben. Zo konden we de volgende ochtend fris beginnen aan de eerste etappe van onze roadtrip! Nadat we onze huurauto (een stoere Dodge Dart) opgepikt hadden, gingen we langs een aantal winkels (waaronder de welbekende gigantische Walmart en mijn nieuwe lievelingssupermarkt Trader Joe’s) om flink in te slaan voor de komende dagen. Daarna hadden we nog een tussenstop in Berkeley, waar ik ging kijken naar een kamer. Dat zag er prima uit, dus kon ik het contract tekenen en met mijn nieuwe sleutels op zak de reis extra relaxt beginnen.
Onze eerste stop was Yosemite National Park, waar een wilderness permit voor hadden. Dat betekent dat je een bepaalde trail mag lopen en onderweg overnachten. In ons geval ging het om de trail van Lukens Lake naar Tamarack Flat. Door de wilderness permit heb je ook toestemming om de nacht ervoor en de nacht erna op een zogeheten backpackers campground te staan, en zo draaiden we op maandagavond het terrein van White Wolf Campground op om een plekje te zoeken. Dit ging nog niet zo makkelijk, omdat we door allerlei oponthoud een stuk later en dus in het donker aankwamen. Maar Fem bewees haar uitmuntende scoutskills door te laten zien dat ze de tent zelfs in het donker op kan zetten! (Helaas niet op een daarvoor bedoelde plek, maar dat terzijde)
De volgende dag startten we onze hike, bepakt met tent, slaapzakken, matjes en vele liters water. Eerst naar Lukens Lake en door tot bovenaan Yosemite Falls. Daar kwamen we een gids tegen die ons een paar tips gaf voor goede wildkampeerplekken in de buurt, en zo vonden we een prachtig plekje vlakbij Yosemite Creek. Na het opslaan van ons kamp en een verfrissende duik in de creek zijn we nog richting Yosemite Falls gelopen voor een verrassend mooi uitzicht over Yosemite Valley. Fantastisch zo in het avondlicht! Deze wandeling werd gevolgd door een spoedcursus vuur maken van uberscout Femke, en niet veel later brandde er een heerlijk verwarmend vuurtje. Na een lekker maaltje gevriesdroogde Pad Thai en een prima nacht in Bas’ supersonische lichtgewicht tent liepen we in de ochtend weer verder richting Tamarack Flat. Wat meer klimmen en dalen dit keer, maar gelukkig was onze bepakking een stuk lichter door de liters water die we ondertussen opgedronken hadden. Ons plan was om vanaf Tamarack Flat een lift terug te regelen naar White Wolf. Dit bleek iets lastiger dan verwacht, maar gelukkig werden we na een tijdje toch opgepikt door een ouder Amerikaans echtpaar dat we eerder tijdens het lopen ingehaald hadden. Zij hadden 40 jaar geleden op Tamarack Flat gestaan en waren nu terug om te kijken hoe het er nu uit zag! Hoewel ze eigenlijk de andere kant op moesten, brachten ze ons helemaal terug naar onze campground, inclusief een lading bezorgde adviezen voor twee meisjes zo alleen op pad. Na deze fantastische ervaring in Yosemite waren Fem en ik een beetje bang dat het niet meer zo mooi zou worden. Gelukkig kan ik ondertussen zeggen dat die angst onterecht bleek!
De volgende dag, donderdag 28 juli, gingen we terug de auto in voor een mooie rit langs de Tioga Road, die ons over de Tioga Pass leidde. Een heel toffe route om te rijden, steeds beloond met prachtige uitzichten. Eenmaal uit Yosemite reden we door naar Lone Pine. So far so good. Maar toen stuitten we op onze eerste serieuze Road Work van deze trip. Zijn wegwerkzaamheden in Nederland vervelend, hier betekent het rustig een half uur stilstaan, als je geluk hebt, want de weg kan ook gewoon drie uur dicht zijn. Wij waren nog net ‘op tijd’ gelukkig, dus konden we na dik een half uur achter de pilot car aan over de openliggende hobbelweg (voelde bíjna alsof ik achter de safety car in een Formule 1 race zat, maar dan wel een heule trage en stoffige). Met een flinke vertraging kwamen we eindelijk aan bij onze campground Whitney Portal, waar we begroet werden door de eerste druppels van onze vakantie.. Later werd het gelukkig weer droog en kon ik Femke inwijden in de geheimen van shithead, dat Manja en ik vorig jaar in Vietnam hebben geleerd van een groep Canadezen en sindsdien als mijn favoriete kaartspel is gebombardeerd.
Was het in Whitney Portal nog nat en koud, de volgende dag stond Death Valley op het programma. Zoals de naam al wel aangeeft, is het landschap ontzettend dood. Temperaturen lopen er in de zomer rustig op tot 120° Fahrenheit, wat gelijk staat aan ongeveer 50°C (ik ben druk aan het oefenen op de Fahrenheit. Sowieso is het flink rekenen met alle andere eenheden hier: pounds (wat ze afkorten tot lbs, erg logisch...), ounces (oz), gallons, miles, inches, feet.. Het lijkt wel alsof de Amerikanen expres overal iets anders voor wilden bedenken in een verhouding die ook nog lastig om te rekenen is). Gelukkig hadden we ons mentaal goed voorbereid op de hitte. Het is bizar om zoveel miles door een landschap te rijden met gewoon niets dan zand en een paar dorre struiken. Zover je kunt kijken geen steden, alleen een enkele weg waar hier en daar een auto overheen rijdt. De verzengende hitte maakt dat als je iets wil bekijken, het een kwestie is van heel snel de auto uit, foto’s maken en hup weer de relatieve koelte in. Zo hielden we een fotostop bij de Flat Sand dunes, en later bij Badwater Basin, een grote zoutvlakte die het laagste punt in heel Noord- en Zuid Amerika vormt, 66m onder zeeniveau.
Ook na Death Valley bestond de rest van de route tot Las Vegas, onze stop van deze dag, vrijwel alleen uit woestijn. Het is dan ook heel bizar om na zoveel uren niets dan leegte opeens midden in zo’n enorme stad en immense verkeersdrukte te zitten. Gelukkig hadden we hier een AirBnB, zodat we even lekker konden douchen en wassen. Ook een normaal bed (met by far de zachtste lakens waar ik ooit onder heb gelegen) was zeer welkom. Maar niet voordat we even een kijkje hadden genomen op de Strip! Heel gek om alle beelden die je op tv hebt gezien nu in het echt te bekijken, en er achter te komen dat het echt zo bizar groot en gekkenhuis is als het lijkt. De Eiffeltoren, de Bellagio fonteinen, de gondels in the Venetian, en de bouwkundig interessante ronde roltrap in Caesars’ Palace; we’ve seen it all! Ohja, en natuurlijk duizenden fruitautomaten, poker- en roulettetafels, en hordes toeristen met de droom miljonair te worden. We verbaasden ons over de diversiteit van het publiek, met gezinnetjes met kinderen aan de ene kant en zeer schaars geklede mensen (gekleed kun je blijkbaar op vele manieren opvatten) aan de andere. Genoeg te beleven dus! But what happens in Vegas, stays in Vegas..
-
15 Augustus 2016 - 08:01
Manja:
Wat een fantastisch verhaal! Heel leuk erg leuk om te lezen en wat een avonturen zeg!!! Heel stoer dat wildkamperen en die skills van dat vuur(tje?) maken moet je me echt eens leren hoor. De natuur ziet er echt prachtig uit, lijkt me een ongelooflijke ervaring. Ook nog even in Parijs en Venetië geweest, bofkonten ;). Hoor graag de eindscore van shithead en kan niet wachten tot de volgende verslagen!
Liefs!! -
15 Augustus 2016 - 08:27
Trees:
Geweldig om alle avonturen in boekvorm te ontvangen en het zo nog beter te kunnen volgen.
Het is echt een heul groot avontuur!!! Liefs, mams -
15 Augustus 2016 - 14:19
Rox:
Wat heerlijk om te lezen, een super goede stad van je avontuur! Xx -
15 Augustus 2016 - 14:19
Rox:
Stad=start -
15 Augustus 2016 - 14:19
Rox:
Stad=start
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley