Week 13: Another week of summer
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
27 Oktober 2016 | Verenigde Staten, Berkeley
Dinsdagavond mocht ik weer lekker aanschuiven in de dining hall van I-House, waar ik had afgesproken met Johannes. Ik vind koken niet erg, maar ik vind het ook helemaaal niet erg om mijn bordje zo vol te kunnen scheppen. Johannes vertelde dat hij na de finals, dus het einde van het semester half december, wel van de lange Christmas break gebruik zou willen maken voor een vakantie. Aangezien ik nu zelf ook tijdens kerst hier ben, was ik natuurlijk gelijk een en al oor, en al snel bleken we beide wel geïnteresseerd te zijn in een tripje naar Hawaï. Dit is een populaire vakantiebestemming voor Californiërs, aangezien de vlucht vanuit hier ‘maar’ 5 uur is en rechtstreeks gaat. De uitgelezen kans dus voor mij om eens op Hawaï te komen. De natuur op de eilanden is prachtig en zo veelzijdig, en er zijn veel gave hikes en andere activiteiten te doen. Al gauw waren we beiden razend enthousiast. Er zitten nog wel wat haken en ogen aan, dus we moeten het nog goed uitzoeken, maar hopelijk kan er volgende week geboekt worden...
Woensdag waren er wat nieuwe ontwikkelingen rondom de VR-projecten. Na mijn werkgroep ging ik snel door naar het kantoor van John Chuang (mijn hostprofessor) voor een gezamenlijke Skypemeeting met Simon Robertson, de oprichter van KindVR waar ik in een eerdere blog over schreef. De insteek van het gesprek was om mogelijkheden te bespreken voor een samenwerking tussen KindVR en ISchool, vooral denkend aan de ‘final projects’ die masterstudenten van de ISchool moeten doen. Het idee was dat ik dan ook mee zou draaien in een van die projecten, in ieder geval tot februari in persoon en daarna op afstand. Gedurende het gesprek bleek een samenwerking toch wat ingewikkelder in elkaar te zitten dan ik had gehoopt, dus het is nog erg onzeker of dit laatste project van de grond gaat komen. In het nabespreken met John kwamen we echter al wel meteen tot een nieuw project waar ik nu al zelf mee kan starten als onderdeel van een opdracht die ik voor mijn Sensors-vak moet doen. Voor dit project ga ik nu proberen om biosignalen, startend met hartslag, te verwerken in de VR-omgeving. Dus bijvoorbeeld bij een verhoogde hartslag ziet de gebruiker een hart snel kloppen, en bij een lagere hartslag rustig, of dan veranderen de kleuren in het beeld, of het geluid, of... KindVR had in een eerder gesprek aangegeven dit graag te willen ontwikkelen voor toepassingen gericht op meditatie en ontspanning, dus als het zou lukken om hiermee te starten, kan ik dit daarna mogelijk nog wel uitbreiden tot een langduriger project.
Daarna had ik nog afgesproken met Nani, de teamleidster van het VRAUT-project en mijn ‘mede-leidster’ van het project voor VR en depressie bij kinderen met kanker. Het VRAUT-project bestaat uit twee delen; een deel gericht op therapie voor mensen met alcoholprobemen en een deel gericht op alcoholgebruik bij college students. Dit is een groot probleem hier, voornamelijk bij de fraternities and sororities (het Amerikaanse equivalent voor studentenverenigingen). Tot nu toe hebben we ons vooral gericht op het eerste deel en hier een demo voor ontwikkeld, maar nu werd het tijd om ook het tweede deel wat verder uit te werken. Het idee is om een VR-scenario te ontwikkelen dat gebruikt wordt tijdens de alcoholvoorlichting die freshmen (eerstejaars) hier krijgen. In dat scenario worden ze blootgesteld aan een ‘frat party’ (feest van zo'n studentenvereniging), en de sociale druk om alcohol te drinken die daar vrijwel altijd mee gepaard gaat. Het idee is dat als ze zo’n situatie vooraf al eens ervaren hebben, dat ze zich zelfverzekerder voelen en makkelijker ‘nee’ kunnen zeggen tegen een drankje. Dit project is behoorlijk omvangrijk, dus waarschijnlijk zal ik alleen bij het allereerste deel betrokken zijn.
Het was de hele week weer heerlijk weer, dus ik greep elke kans aan om lekker buiten te studeren, en genoot erg van het buiten zwemmen. Vrijdagmiddag ging ik echter niet naar het zwembad om er zelf in te duiken, maar om te kijken naar het Women Cal Swimming Team. Die kwamen in actie tijdens een ‘dual meet’ tegen de Washington Cougars. Kijkend naar de races zittend aan de kant kon ik weer helemaal voelen hoe het was om zelf een wedstrijd te zwemmen. Hoewel het er voor een groot deel dus hetzelfde aan toe gaat als bij een Nederlandse zwemwedstrijd, waren er toch een paar grote verschillen. Het grootste verschil was het commentaar; waar in Nederland alleen voor de start per baan de zwemmer en club wordt omgeroepen, werd hier verslag gegeven alsof het een superspannende Olympische race op de radio was: “And there comes Shannon Lee, the senior from Southern Caroline, having a 2-yard lead on the others. We're halfway this race with Cal on 1, 2 and 3. Excellent swim ladies” Het was duidelijk dat de Cal swimmers hun tegenstandsters ruim overklasten, maar om eerlijk te zijn kon ik verder moeilijk inschatten of ze nou echt snel gingen, met die yards zegt het me toch nog erg weinig. Nog even oefenen met dat omrekenen dus...
Zo langzamerhand raken we helaas door onze hike-mogelijkheden in de buurt heen, maar gelukkig had ik laatst de tip gekregen om te hiken van Muir Beach naar Point Bonitas Lighthouse. Dit was dus de bestemming voor zaterdag. Ditmaal durfden alleen Johannes en Pelle het aan om met me op pad te gaan, maar ook met zijn drieën maakten we er een zeer geslaagde dag van. Het was een flinke tocht met een hoop stijgen en dalen, maar de uitzichten op de Pacific Ocean waarmee we dan steeds beloond werden vervelen gelukkig nog lang niet. En zeker het uitzicht vanaf Point Bonitas op de Golden Gate Bridge van San Francisco waren het zweten helemaal waard. Lekker om weer zo’n hele dag buiten te zijn!
Ook voor zondag had ik leuke plannen, ik ging namelijk voor het eerst in Amerika serieus shoppen! Hiervoor had ik begin van de middag afgesproken met Bibi in San Francisco. Vooral in de Westfield mall deden we goede aankopen. Ik was vooral erg blij met het scoren van nieuwe Vans (afgeprijsd naar $30 kún je die simpelweg niet laten staan natuurlijk). Voor beiden een geslaagde shopsessie dus! Helemaal sufgeshopt namen we de bus naar Richmond, waar we om 6 uur hadden gereserveerd bij het Birmese restaurant Mandalay. Robbert (Bibi’s man) en een Belgische college en zijn vriendin die hier op vakantie zijn zouden zich daar bij ons voegen. Ik had nog nooit Birmees gegeten, maar was erg benieuwd na Bibi’s enthousiaste verhalen. En inderdaad, mjam! Vooral de gefrituurde aubergine in sticky sauce was heerlijk. Al met al een superleuk weekend dus!
-
27 Oktober 2016 - 22:36
Trees:
Ha, meisje!
Wat is het weer leuk om te lezen!!! Zo fijn om op deze manier goed op de hoogte te blijven en mee te leven!
Ik verbaas me wel over de enorme lappen tekst die jij weet te produceren! Week na week hou je dit al vol. Het lijkt wel of je dit met het grootste gemak van je af schrijft. Het leest zo lekker weg! Ik vlieg door de tekst heen. D'r zit in schrijfster in jou....
Liefs, mams
-
28 Oktober 2016 - 14:39
Manja:
Haai!
Zeker lekker om te lezen, hele leuke verhalen en ik ben super benieuwd naar je VR project met die bio feedback!!!! Echt heel leuk.
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley