Week 5: Hi! Where are you from? What do you study?

Deze week was het tijd voor het echte werk. Op maandag werd ik om 10 uur verwacht in het Valley of Life Sciences gebouw op de campus voor de orientation day van UC Berkeley Extension (mijn ‘uitwisselings’programma). Mooi op tijd liep ik de collegezaal binnen, die al aardig vol zat met voornamelijk Aziaten. De douanebeambte had helemaal gelijk, zeker driekwart van de international students hier komt uit Azië. Vooral China is goed vertegenwoordigd, net als India. Wat me wel opvalt is dat de verschillende groepen op een of andere manier toch erg gescheiden blijven. De Aziaten zaten bij elkaar, de Indiërs en Pakistanen, en de Europeanen. Ook ik merkte dat ik daar automatisch aan mee deed, en een plekje uitkoos naast een Europees uitziend meisje. Ze bleek inderdaad uit München te komen en Ann-Sophie te heten. Opluchting, het eerste contact vandaag was in ieder geval gelegd!

Er volgden een aantal presentaties; beginnend met een agent van de UC Berkeley police (ja de universiteit heeft zijn een eigen politiedepartement) die vertelde over veiligheid op de campus, en het bestaan van de zogeheten BearWALK. Dit houdt in dat je ’s nachts een BearWALK request kan doen, en dan loopt er iemand met je mee vanaf de campus naar je huis. Best een toffe service. Alles hier heet trouwens iets met ‘Cal’ (de lokale term voor UC Berkeley) of ‘Bear’, want de California Golden Bears zijn de sportteams hier. Sport speelt een enorme rol hier in Amerika, dus overal zie je het Bear-logo, allerlei Cal-merchandise in donkerblauw-geel (de kleuren van Cal), vaak met grote letters Go BEARS! Het Bears-virus is erg aanstekelijk, ook ik heb al fanatiek Cal- en Bears-kleding en goodies verzameld en vol enthousiasme GO BEARS geroepen.

Maar terug naar de orientation day. Na de politie-agent vertelde ons hoofdcontactpersoon Olga Paly wat meer over de procedures rondom aanmelding voor vakken, deadlines van betalen en visa. Gelukkig kwam dit overeen met alle informatie die bij mij bekend was, dus geen onaangename verrassingen. Tot slot gaf ze nog het wijze advies om de komende tijd zo min mogelijk rood te dragen. Huh? Rood is namelijk de kleur van Stanford University, de ‘andere’ grote universiteit hier in de Bay Area en daarmee de grote rivaal. We wilden toch zeker niet aangezien worden als een Stanfordstudent..? Met dit stevig in ons hoofd geprent, was het algemene deel van de dag alweer voorbij. Slechts een document check-in en een (uitermate goedverzorgde) lunch en we waren alweer klaar. Tijdens de lunch ontmoetten Ann-Sophie en ik nog een aardige Noor en Fransman, met wie we daarna nog een keertje langs Caltopia liepen voor een laatste goodie-ronde.

Ook op dinsdag was er een orientation event, ditmaal specifiek voor graduate students. Omdat ik geen full-time Berkeley ‘grad’ ben, was maar een klein deel interessant voor mij. De lunch was dan ook een mooi moment om in te stappen. Johannes (de Zweed van Icecream Social vorige week) had een vega-wrap voor me veilig gesteld en samen met een Amerikaans meisje Sara Ann genoten we lekker van het zonnetje. Daarna volgde ik nog een workshop over professional & career development. Er wordt ontzettend veel georganiseerd aan workshops en meetings met bedrijven, dus ik ben zeker van plan daar komende maanden een graantje van mee te pikken. De dag werd afgesloten met Gradfest. Het was geadverteerd als een soort feestelijke bijeenkomst, maar uiteindelijk bleken het vooral weer allerlei stands te zijn met informatie, en natuurlijk gratis eten. Ook hier ontmoette ik weer een paar aardige studenten. Geen idee hoe vaak ik wel niet de standaard 'What is your name?', 'Where are you from?', 'What do you study?' vragen heb gesteld en beantwoord afgelopen dagen.

Woensdag was het eindelijk zover: First day of school! First day of school! Oh boy oh boy oh boy (copyright Finding Nemo: https://www.youtube.com/watch?v=eWXOurnVTYg :-D). Ik trapte af met een college Information Organization & Retrieval, een vak over (heel verrassend) het organiseren van informatie in allerlei contexten, waarbij ingegaan wordt op allerlei technieken om data te verzamelen, analyseren, coderen en categoriseren. Hoewel ik de vakantie heerlijk vond, vond ik het toch ook wel weer heel erg leuk om in de collegebanken te zitten en nieuwe stof te horen. Daarbij hielp het zeker dat de docent, Bob Glushko, heel enthousiast was in zijn manier van college geven. Omdat dit vak verplicht is voor alle masterstudenten van ISchool, was er officieel geen plek meer voor mij. Vooraf had ik met Glushko gemaild hierover (braaf aanschrijvend met “Dear mister Glushko” zoals ik in Nederland gewend ben. Na een paar mails was zijn reactie “Milou, everyone else calls me Bob, you should do too”. Typisch voor de East Bay cultuur!) Hij vroeg me om naar de eerste les te komen en dan zou hij kijken wat hij kon doen. Achteraf vroeg hij erg door naar mijn achtergrond en waarom ik de ISchool en dit vak had gekozen. Dat maakte me best even onzeker, maar uiteindelijk was hij juist heel enthousiast en nam hij me meteen mee naar de administratie om mijn officiële toelating door te geven. Tjakka, mission accomplished!

Na deze overwinning stond er een nieuw spannend punt op het programma, ik zou gebeld worden door de verzekeringsmaatschappij van het Amerikaanse autoverhuurbedrijf om een ‘recorded statement’ af te nemen over de aanrijding die ik had veroorzaakt. Brrr, ik had niet verwacht dat het zo’n officieel staartje zou hebben. Gelukkig was de medewerkster erg aardig, maar ik vond het toch best eng dat ik niet precies wist wat de gevolgen van mijn antwoorden zouden zijn. Als het goed is, is het hiermee gelukkig afgehandeld. Voorlopig hoef ik alleen maar op de fiets en dat vind ik even niet zo erg..

Om half 6 begaf ik me in mijn hardloopoutfit naar Kroeber Fountain op de campus, waar de Cal Running Club dagelijks bij elkaar komt om een stukje te rennen. Ik wilde eens proberen of het me zou bevallen om met zo’n groep te gaan, en het leek me wel een leuke manier om nog weer wat nieuwe mensen te ontmoeten. Waar ik me echter een beetje op verkeken had, was dat rennen in deze omgeving vrijwel altijd flinke heuvels betekent (tenzij je dus een speciale route uitzoekt zoals ik had gedaan naar de Marina), en dat dit toch wel echt een andere spierbelasting geeft dan een vlakke. Oef! Dat was flink afzien. Het was tof om uiteindelijk bij Lake Temescal in Oakland uit te komen, daar wilde ik toch nog heen, maar dit ga ik niet dagelijks doen..! In een groep rennen vind ik toch ook minder fijn dan alleen of met z’n tweeën. Ach ja, ik heb het in ieder geval geprobeerd en achteraf gaf het zeker veel voldoening (en spierpijn..)

Donderdag begon ik de dag met een koffietje met Ann-Sophie in Cafe Blue Door, een cafe hier om de hoek dat ik graag uit wilde proberen. Daar zal ik nog wel vaker te vinden zijn! Daarna had ik een lange lesdag; colleges van drie verschillende vakken direct achter elkaar, in hetzelfde lokaal. Dit wordt gelukkig niet mijn wekelijkse schema, maar ik wilde een aantal vakken uitproberen om te kijken welke ik het leukste vind, en ook in het geval er bij andere geen plek voor me zou zijn. Het eerste vak was Sensors, Human, Data, Apps en werd gegeven door professor Chuang, mijn hostprofessor (dit houdt in dat hij officieel mijn aanmelding ondersteunde in het toelatingsproces nadat ik hem mijn motivatie en CV had toegestuurd). Dit vak gaat over de implementatie van allerlei technieken en sensoren in het dagelijks leven, en hun effect daarop. Ik kijk erg uit naar de projectfase van dit vak, waarbij we heel vrij worden gelaten om te experimenteren met een aantal van de nieuwste technieken zoals verschillende sensoren, Google Glasses en Virtual Reality. Bij dit college ontmoette ik twee andere uitwisselingsstudenten uit Duitsland, Julian en Jacob, met wie ik de rest van de dag de andere vakken bijwoonde. Aangezien ik die vakken niet zal gaan volgen, zal ik de beschrijving besparen (maar het was wel heel interessant, jammer dat ik moet kiezen!). Julian, Jacob en nog twee andere Duitsers (ze volgen met zijn vieren het programma) brachten me op de hoogte van de borrel van ISchool “Thirsty Thursdays” die avond en vroegen of ik zin had om te komen. ’s Avonds dus gezellig geborreld in Pub Albatross en nog wat medestudenten van ISchool ontmoet.

Op vrijdagochtend mocht ik echt mijn nerdbril opzetten voor het vak Web Architecture, waarbij verschillende webtechnologieën worden geïntroduceerd. Het doel is om uiteindelijk onze eigen webpagina en app te schrijven. Lijkt me supertof om te leren. De eerste les beviel ook goed, al had ik wat obstakels doordat ik niet officieel ingeschreven sta en dus geen toegang heb tot het digitale leersysteem. Heel irritant, maar de administratie is voor me bezgi dus hopelijk is dat snel gefixt.

Het weekend was gevuld met leuke dingen (had misschien iets meer studeren moeten zijn...) Zaterdag verzamelden we ’s ochtends bij het International House om naar Tilden Regional Park te rijden, een natuurgebied in de buurt van Berkeley. Het idee was ontstaan bij Johannes, Sara Ann en mij, en vervolgens hadden nog twee Zweedse vrienden van Johannes en Julian zich aangesloten. Een gezellige gemixte groep dus, en een hele mooie hike. De heuvels waren af en toe behoorlijk pittig, maar de uitzichten over de baai waren wederom prachtig. ’s Avonds sloten we dit af met een typische Amerikaanse bbq (lees: burgers!) en gingen we nog even naar Kip’s voor een drankje. Daar blijkt in het weekend zowaar gedanst te worden, het bestaat dus toch in Berkeley! Goed om te weten, daar zal ik nog vaak een dansje wagen komende tijd.

Ook op zondag trok ik mijn wandelschoenen aan, dit keer voor een wat kortere hike met Ann-Sophie in de heuvels bij Berkeley. We startten achter het Memorial Stadium (het football-stadium van de Golden Bears) en liepen omhoog over de verschillende zogeheten ‘fire trails’ hier. Ik had vooraf een route uitgezocht, maar op een of andere manier misten we een afslag, en we hadden ook beiden geen bereik (niet ongewoon hier zodra je ook maar enigszins de bewoonde wereld verlaat), dus maar gewoon yolo doorgelopen. Gelukkig bleek het pad automatisch een rondje te zijn, dus hoewel wat anders dan vooraf bedacht, kwamen we uiteindelijk toch weer netjes terug bij onze fietsen. Topweekend!